Tworzywa sztuczne można kleić za pomocą rozpuszczalników i klejów w postaci cieczy, past lub błon. To, jaka metoda klejenia będzie najlepsza w danym przypadku, jest uzależnione od tego, jaki rodzaj tworzywa sztucznego mamy zamiar kleić.
Jaki rodzaj „kleju” wybrać?
Dla niekrystalicznych, bezpostaciowych tworzyw termoplastycznych możliwe jest użycie właściwych roztworów polimerów. Nie jest to jednak metoda, która może być uznana za klejenie konstrukcyjne. Odparowanie rozpuszczalnika jest tutaj niemożliwe, gdyż polimery nie są paroprzepuszczalne. Stosowanie rozpuszczalników do klejenia tworzyw sztucznych jest sposobem, który często możemy spotkać w praktyce. Nie jest on jednak polecany, gdyż należy on do najbardziej toksycznych i wymaga zastosowania szczególnych środków bezpieczeństwa.
Różne rodzaje klejów
W powszechnym użyciu znajduje się całkiem pokaźna liczba różnych klejów. Wśród nich znajdują się kleje:
- cyjanoakrylowe — świetne dla małych, wąskich obszarów, dobrze dopasowanych detali, znane dla konsumentów jako kleje typu superglue,
- metakrylowe — uważane za tworzywa „spawające”, dzięki zdolności łatwego rozpuszczania i reagowania mogą mieć one nawet większą wytrzymałość niż materiał, do którego są klejone, odporne na kwasy, rozpuszczalniki, paliwa,
- epoksydowe — ich użycie wymaga podgrzania do wysokiej temperatury, co czyni je dość rzadko stosowanym do klejenia tworzyw sztucznych, niedrogie i wytrzymałe, jednak posiadające mocno drażniący i uczulający charakter,
- poliuretanowe i polimery MS — elastyczne i o dużej wytrzymałości, różnica pomiędzy nimi polega na ewentualnej konieczności zastosowania podkładu w przypadku klejów poliuretanowych, polimery nie wymagają dodatkowego podkładu, świetnie sprawdzają się do łączenia poliolefin,
- topliwe i butyle — po wprowadzonych w ostatnich latach zmianach technologicznych w zakresie ich składu, nadają się doskonale również do klejenia trudnego do sklejania polipropylenu i poliwęglanu, dobre rezultaty ich działania są efektem niskiego napięcia powierzchniowego.